تحليل تكنيكال و بنيادي چيست؟

در تحليل بنيادي ، سرمايه گذاراني كه سهام را مستقيماً به شركت ها مي خرند يا مي فروشند ، بايد قبل از انتخاب سهام ، شرايط شركت را با دقت و دقيق تجزيه و تحليل كنند. ما در آكادمي ويو با شما هستيم تا اين موضوع را به صورت كامل و شفاف براي شما تحليل كنيم.

در حالي كه تجزيه و تحليل تكنيكي يك روش محاسباتي براي شناسايي روند قيمت است و سعي مي كند آينده قيمت ها را براساس اطلاعات گذشته پيش بيني كند ، بنابراين يك سرمايه گذار موفق بايد از قدرت تحليلي بالايي برخوردار باشد. تحليل تكنيكي و بنيادي چيست؟

چگونه سهام را تجزيه و تحليل كنيم؟ براي تجزيه و تحليل سهام شركتها در بورس سهام دو روش اصلي وجود دارد: تحليل بنيادي تجزيه و تحليل فني تحليل بنيادي چيست؟ تحليلگر اصلي دليل حركت قيمت ها را از داده هاي مالي و اخبار شركت ها مشخص كرده و از آنها براي سرمايه گذاري صحيح استفاده مي كند. تحليلگر بنيادي بدنبال عدم تعادل بين ارزش ذاتي و قيمت سهام فعلي شركت است اگر تحليلگر نتيجه بگيرد كه قيمت سهام فعلي كمتر از ارزش ذاتي آن است ، اين سهام را تحت شرايطي به عنوان يك سرمايه گذاري مناسب ارزيابي مي كند. موقعيتي است كه از پتانسيل خوبي براي سودآوري برخوردار است.

به همين دليل ، روش تحليل بنيادي را تحليل بنيادي نيز مي نامند. در روش بنيادي ، سرمايه گذار عوامل اصلي تأثيرگذار بر قيمت سهام شركت را بررسي مي كند و بر اين اساس تصميم مي گيرد كه سهام شركت براي سرمايه گذاري مناسب است يا خير. در يك تحليل بنيادي ، سرمايه گذار پس از تحقيق و تجزيه و تحليل سه عامل فوق ، ارزش واقعي يا ذاتي سهام شركت را تعيين مي كند.

سپس با مقايسه ارزش ذاتي سهام آن شركت با قيمت فعلي بازار سهام ، تصميم به خريد ، فروش يا نگهداري آن سهام به شرح زير مي گيرد. 1- اگر از نظر سرمايه گذار ارزش ذاتي سهم بالاتر از قيمت فعلي اين سهم در بورس باشد ، اين سهم فرصت رشد بيشتر را دارد و براي خريد مناسب است. 2- اگر از نظر سرمايه گذار ارزش ذاتي سهم كمتر از قيمت فعلي آن سهم در بورس باشد ، نه تنها براي خريد مناسب نيست بلكه اگر سرمايه گذار چنين سهمي داشته باشد ، بهتر است براي فروش 3- اگر از نظر سرمايه گذار ، ارزش ذاتي سهام برابر با قيمت فعلي آن در بورس سهام باشد ، خريد و فروش براي سرمايه گذار سودآور نيست.

به عنوان مثال ، ما سه مورد بالا را توصيف مي كنيم ، با اين فرض كه سهام يك شركت در حال حاضر با قيمت 200 تن معامله مي شود. سرمايه گذار با استفاده از روش تحليل بنيادي ارزش ذاتي يا واقعي سهام شركت را محاسبه مي كند و نتيجه مي گيرد كه هزينه هر سهم اين شركت حداقل 250 تن است. در اين حالت ، سرمايه گذار سهام شركت را خريداري مي كند ، زيرا قيمت فعلي سهام اين شركت حداقل 50 تن كمتر از ارزش واقعي آن است.

حال اگر در همان مثال سرمايه گذار پس از تجزيه و تحليل قيمت سهام اين شركت به اين نتيجه برسد كه قيمت سهام شركت بيش از 150 تن نيست ، از خريد سهام شركت خودداري مي كند و اگر اين سهم را در سبد سرمايه گذاري خود داشته باشد ، او خواهد فروخت. سرانجام ، اگر سرمايه گذار به اين نتيجه برسد كه ارزش واقعي يا ذاتي هر سهم اين شركت 200 تن است و هيچ تفاوتي بين ارزش واقعي و قيمت سهام شركت وجود ندارد ، خريد يا فروش اين سهام به نفع سرمايه گذار نخواهد بود.زيرا سهام در بورس اوراق بهادار با قيمت واقعي معامله مي شود.